اورامان تخت سروآباد

اورامان یا هورامان تخت (اورامانات تخت) روستایی است که مرکز دهستان اورامانات است و از غرب به عراق، از شمال به کردستان و از جنوب به جوانرود محدود می‌شود. اورامان تخت را هزار ماسوله نیز مى‌نامند. زیرا معمارى آن همانند ماسوله است و حیاط هر خانه بام خانه‌اى دیگر است، اما وسعت بیشتری دارد.

سعدیه

سعدیه

سعدیه محل زندگی و دفن سعدی، شاعر برجستهٔ پارسی‌گوی است. این اثر را محسن فروغی طراحی کرده است. در اطراف مقبره سعدی، قبور زیادی از بزرگان دین وجود دارند که بنا به وصیت خود، در آنجا مدفون شده‌اند از جمله مهمترین‌های آن می‌توان شوریده شیرازی را نام برد که آرامگاهش به وسیله رواق به آرامگاه سعدی متصل شده‌است.

حافظیه شیراز

حافظیه یا آرامگاه حافظ نام مجموعه‌ای آرامگاهی است که آرامگاه حافظ شیرازی شاعر برجستهٔ ایرانی را در خود جای داده است. این مجموعه ۴ درب ورودی-خروجی دارد که درب اصلی در سمت جنوب آن، دو درب در سمت غرب آن و یک درب در سمت شمال‌ شرق آن قرار گرفته‌ است.

کاروانسرای قره بیل

کاروانسرای قره بیل

کاروانسرای قره ‌بیل یکی از کاروانسراهای دوره تیموری است و در دوره‌های بعد، به‌ ویژه دوره صفوی استفاده و مورد مرمت قرار گرفته است. در دوره تیموریان و در زمانی که شاهراه کهن گرگان- نیشابور برای دسترسی به مشهد احیاء می‌شود، به دستور وزیر با تدبیر دربار تیموری، امیرعلی شیر نوایی، رباط (کاروانسرا)‌هایی در طول این مسیر ساخته شده یا مرمت می‌شوند.
در متون تاریخی از کاروانسرای قره بیل به نام رباط املوتلو یاد شده است. این بنا تا حدود 100 سال پیش به‌عنوان کاروانسرا مورد استفاده بوده است.

کوه های مریخی (مینیاتوری) چابهار

کوه های مریخی (مینیاتوری) چابهار
کوه‌های مینیاتوری چابهار یا کوه‌های مریخی چابهار نام کوه‌هایی با ساختار و شکل ویژه است که به دلیل نوع و وضعیت فرسایش و گونهٔ رسوبی خاص، اشکالی شبیه به ناهمواری‌های سطح مریخ دارد. رسوبات آهکی بقایای بدن جانداران دریایی (سخت‌پوستان و ماهی‌ها)، به همراه ماسه و خاک رس، مواد اصلی تشکیل‌دهندهٔ رسوبات این کوه‌ها است. این کوهها که شبیه به کوههای مریخی هستند و کمتر در جهان کوهی به این شکل وجود دارد، بدبوم نامیده می‌شوند، که عبارتند از زمینها و بلندی‌هایی که در برابر فرسایش بدین شکل درآمده‌اند، همچنین در زبان محلی به «کالانی» یا «آریا» معروف هستند.

گنبد سلطانیه

گنبد سلطانیه

گنبد سلطانیه مقبرهٔ اُلجایتو، پادشاه مغول، معروف به سلطان محمد خدابنده، است که در ۱۳۰۲ تا ۱۳۱۲ میلادی در شهر سلطانیه (پایتخت ایلخانیان) ساخته شد و از آثار مهم معماری ایرانی و اسلامی از شیوه معماری آذری به شمار می‌رود.

قلعه سلاسل شوشتر

قلعه سلاسل شوشتر

قلعه سلاسل شوشتر دژی است بسیار بزرگ که نقش دفاعی از شهر شوشتر داشته‌است، علاوه بر آن مرکز کنترل نهر داریون و همچنین محل استقرار والی خوزستان نیز بوده است.

قلعه جلال الدین جاجرم

قلعه جلال الدین شهرستان جاجرم مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است که در سده های 7-6 هجری ساخته شده است. این قلعه یکی از برجسته ترین قلعه های نظامی خراسان شمالی محسوب می شود.

قلعه جلال الدین جاجرم

نظریات مختلفی در خصوص این که این قلعه متعلق به چه کسی می‌باشد، وجود دارد. عده‌ای این قلعه را به جلال‌الدین سلجوقی و عده‌ای آن را به جلال‌الدین، بنیان‌گذار سلسله جلالیه نسبت می‌دهند. اما نظریه‌ای که در حال حاضر مطمئن‌تر و محتمل‌تر از بقیه به نظر می‌رسد این است که قلعه جلال‌الدین یک قلعه نظامی است که مربوط به قرن هفتم هجری قمری می‌باشد و آن را به سلطان جلال‌الدین خوارزمشاه نسبت می‌دهند.

ویژگیهای قلعه جلال الدین
قلعه جلال‌الدین که از سنگ و آجر و گچ ساخته شده، بر روی تپه‌ای نسبتا مرتفع سنگی قرار گرفته است. قلعه با پلانی شش گوش، دارای شش برج مدور در اطراف است و در ورودی آن در ضلع جنوبی قرار دارد که در گذشته عمارتی نیز بالای در ورودی قرار داشته است. در ضلع جنوبی و سمت راست در ورودی این قلعه، راه پله‌ای جهت دسترسی به برج‌های نگهبانی قرار دارد و روزنه‌هایی در تمام طول دیوارهای اطراف و برج‌ها نیز ایجاد شده است. ارتفاع برج‌ها و دیوارهای آن حدود ۱۲ متر می‌باشد.

قلعه جلال الدین جاجرم

در پایین و ضلع جنوب غربی قلعه چشمه آب شیرینی وجود دارد که آن نیز موسوم به جلال‌الدین می‌باشد و آب آن به طرف جنوب شرق و به طرف جاجرم جریان دارد. این قلعه در گذشته دو یا سه طبقه بوده و گفته می‌شود که یک تونل یا راه زیرزمینی مخفی، این قلعه را به شهر جاجرم مربوط می‌ساخته است.

دسترسی محلی قلعه جلال الدین
در حدفاصل جاده گرمه به جاجرم، در فاصله پنج کیلومتری غرب شهرستان گرمه، در استان خراسان شمالی قرار گرفته است.

منبع : تفرجنامه