در بعضی از کشورها میزان پوسیدگی کودکان در حد صفر است زیرا آن‌ها هزینه زیادی را در زمینه پیشگیری می کنند اما در کشور ما هزینه ها بیشتر صرف درمان می شود که بسیار سنگین تر از هزینه های پیشگیری است.
مطالعات نشان می دهد که میزان پوسیدگی‌های دندانی در مقابسه با ۲۰ تا ۳۰ سال قبل در کشور ما تغییر چندان نداشته است؛ رفع این مشکل نیازمند یک بسیج همگاتی است تا بتوان میزان پوسیدگی ها را کاهش داده و از بروز آن پیشگیری کرد. بنابراین بهترین و موثرترین قدم ها را می توان در مدارس برداشت و در همین راستا لازم است معاینات دوره ای از مدارس آغاز شود تا در صورت مشاهده مشکلی به دندانپزشکان ارجاع داده شود.
وی، با اشاره به اینکه وضعیت پوشش بیمه ای خدمات دندانپزشکی نیز در کشور ما ضعیف است، ادامه داد: دولت باید در زمینه پیشگیری کمک کند و سازمان های بیمه گر هزینه های خدمات دندانپزشکی را حداقل تا سن دبیرستان به خوبی پوشش دهند.
پیشگیری از پوسیدگی در بخش ترمیمی نیز جایگاه خاص خود را دارد اما از آنجایی که کارکردن در حوزه پیشگیری به علاقه وعشق دندانپزشک بستگی دارد و زمینه اقتصادی آن کمتر است، بیشتر دندانپزشکان چندان علاقه ای به فعالیت در این زمینه ندارند.
